Αρχείο

Το φωτογραφικό αυτό άλμπουμ είναι το αποτέλεσμα της εργασίας μιας ομάδας μαθητών που ασχολήθηκαν με την τέχνη και την τεχνική της φωτογραφίας. Η ομάδα εργάστηκε στο πλαίσιο του προγράμματος αγωγής σταδιοδρομίας που πραγματοποιήθηκε το σχολικό έτος 2012-2013 στο 3ο Γενικό Λύκειο Καβάλας. Σκοπός των μαθητών ήταν να έρθουν σε επαφή  με τον συναρπαστικό κόσμο της φωτογραφίας, να μάθουν τον τρόπο λειτουργίας των φωτογραφικών μηχανών, να γνωρίσουν τα βασικά χαρακτηριστικά της φωτογραφικής σύνθεσης, να κατανοήσουν πως η φωτογραφία δεν είναι η απλή αποτύπωση της πραγματικότητας αλλά ένα μέσο έκφρασης και καλλιτεχνικής δημιουργίας.    

Για να ξεφυλλίσετε το λεύκωμα τραβήξτε με το ποντίκι την γωνία της σελίδας. 

Οι φωτογραφίες που παρουσιάζονται είναι των μαθητών:
Γιώργου Αϊβάζη             (Β Λυκείου)
Μαρίας Βάσσου            (Α Λυκείου)
Χρυσάνθης Γιαννιώτη      (Β Λυκείου)
Δήμητρας Γιαννοπούλου (Α Λυκείου)
Χριστίνας Ζούρου           (Α Λυκείου)
Μαρίας Καραβασίλη      (Β Λυκείου)
Μαρίας Κουτσίδου         (Β Λυκείου)
Βασιλικής Κρέη             (Β Λυκείου)
Χριστίνας Λουλέ             (Β Λυκείου)
Σοφίας Πηλίκου             (Α Λυκείου)
Βάγιας Σαμαρά             (Α Λυκείου)
Διάνας Σεϊτανίδου          (Γ Λυκείου)
Ανέστη Τσουλουλή         (Α Λυκείου)
Εύης Χάνου                   (Β Λυκείου)
Φωτεινής Χωλίδου          (Α Λυκείου)

Την ομάδα συντόνισε ο καθηγητής Θανάσης Δασκαλούδης.

Β' Λυκείου 2013

21-23/2/13 - 3ήμερη εκδρομή-Αθήνα

 Οι βαλίτσες έτοιμες. Αποχαιρετισμοί.. ΄΄Καλά να περάσετε και να προσέχετε΄΄. Όλα έτοιμα. Το λεωφορείο μας περιμένει. Αναχωρούμε... Κάπως έτσι ξεκινάει η μικρή αλλά διασκεδαστική ιστορία μας, αφήνοντάς τα όλα πίσω για τρεις μέρες, αγνοώντας ότι πρόκειται για τρεις μέρες με πολύ γέλιο, ανησυχία, συγκίνηση, χορό, κούραση, περιπέτεια και ..πολύ φαΐ! Πολλά όμορφα και χαμογελαστά πρόσωπα, ένα πολύωρο ταξίδι, κωμικοτραγικές στιγμές, ευτράπελα και μια διάχυτη αίσθηση ευθυμίας. Απροσδόκητες καταστάσεις.. που όμως είχαν αίσιο τέλος! Και.. αν και η Ιθάκη φάνταζε μακρινή, στην πραγματικότητα δεν ήταν ενώ η όλη διαδρομή ήταν αυτή που μας χάρισε απλές αλλά ξεχωριστές στιγμές!

Ο δρόμος για την Αθήνα έμοιαζε ατελείωτος. Η διαδρομή ήταν.. αν μη τι άλλο ευχάριστη ώσπου έκανε την εμφάνισή της η guest star – ξεναγός μας! Η πάνω απ' όλα... λιγομίλητη συνοδός μας δεν άργησε να μας γνωστοποιήσει τις γεωγραφικές τις γνώσεις οι οποίες προσέδιδαν μια «χαλαρωτική» νότα στο ταξίδι μας και η διάρκειά τους ήταν.. ήταν....κοντολογίς μας μιλούσε σε όλο το ταξίδι! Επιπλέον, έπρεπε να αντεπεξέλθουμε στις συνθήκες που επικρατούσαν εντός του λεωφορείου.. καθώς το συγκεκριμένο διώροφο λεωφορείο – υποβρύχιο ήταν προηγμένης τεχνολογίας και εμείς δεν ήμασταν συνηθισμένοι σε τέτοιες «ανέσεις»! Οι στάσεις που ακολούθησαν ήταν για τους περισσότερο ανήσυχους μια ευκαιρία να ξεπιαστούν, για τους περισσότερο πεινασμένους μια ευκαιρία να επανακτήσουν τις δυνάμεις τους και να εφοδιαστούν προμήθειες για το υπόλοιπο του ταξιδιού και γενικά για όλους μια ευκαιρία ικανοποίησης των βιολογικών μας αναγκών! Και για όσους φυσικά δεν μερίμνησαν να προμηθευτούν τρόφιμα.. μερίμνησε η οικογενειακή επιχείρηση παρασκευής τροφίμων του Μπάμπη Κοκοβίδη( ένα μεγάλο ευχαριστώ και μπράβο στη μητέρα του Μπάμπη που με την φιλική της συμμετοχή δεν γουργούρισε η κοιλιά κανενός!)

Γέλια, συζητήσεις, ατέλειωτο tichu...ώσπου μπήκαμε επιτέλους στην Αθήνα. Φτάνοντας στο ξενοδοχείο οι εντυπώσεις ήταν ποικίλες! Από τη μια ενθουσιασμός από την άλλη δυσανασχέτηση.. και φυσικά μια γενική αίσθηση κούρασης. Μετά τα λόγια του Κ.Πετροδημόπουλου 'Ραντεβού στη reception στις 20:30' περάσαμε στα δωμάτιά μας για να τακτοποιηθούμε και να ξεκουραστούμε! Βέβαια, δεν άργησαν να ξεκινήσουν και οι επισκέψεις στα δωμάτια από τους περισσότερο περίεργους οι οποίοι επιθυμούσαν να μάθουν ποιον/ποια έχουν δίπλα τους και φυσικά αν θα είναι η Κ. Ευθυκράτη ή η Κ. Ιατροπούλου αυτή που θα διανυχτερεύει στον συγκεκριμένο όροφο! Στις 20:30 λοιπόν όλοι ήμασταν συγκεντρωμένοι στη reception του ξενοδοχείου(όπως πάντα εγγλέζοι στις συναντήσεις μας, εκπλήσσοντας ευχάριστα τους καθηγητές!) Το πρόγραμμα για σήμερα έλεγε 'Μεθιστάνες στου Ψυρρή'. Ένα μικρό μαγαζί με ευχάριστο και ζεστό κλίμα και πάνω απ' όλα ωραίο μουσικό πρόγραμμα. Ωστόσο, σ' αυτό το σημείο ξεκινάνε και οι αναποδιές μας! Η απρόσμενη γαστρεντερίτιδα του Θεόπιστου δεν άργησε να δημιουργήσει μια γενικότερη σύγχυση! Παρ' όλο που δεν ξεκίνησε και πολύ ευνοϊκά η βραδιά , τελικά γλεντήσαμε και με το παραπάνω! Η Κ.Ευθυκράτη συγκεκριμένα έκανε την αρχή αφήνοντάς μας προ εκπλήξεως καθώς σηκώθηκε πρώτη ξεσηκώνοντάς μας να χορέψουμε. Και εμείς βέβαια δεν θέλαμε και πολύ για να βρούμε το κέφι μας! Νησιώτικα με τη Κ.Τσιμηρίκα να σέρνει το χορό, αξέχαστα τσιφτετέλια πάνω στα...τραπέζια, αυθεντικά ζειμπέκικα από τους μερακλήδες της παρέας, αγαπημένα τραγούδια και παραγγελιές που μας συγκίνησαν, φέρνοντας στη μνήμη μας όμορφες στιγμές!

Η πρώτη βραδιά στην Αθήνα αποδείχτηκε διασκεδαστική, μεταδίδοντας σε όλους ένα ευχάριστο αίσθημα. Ωστόσο, δεν γνωρίζαμε ότι οι αναποδιές έπονται..! Το χαμόγελο που είχε αφήσει η προηγούμενη βραδιά στα πρόσωπά μας κράτησε μέχρι τη στιγμή που αντικρίσαμε το πλουσιοπάροχο πρωινό του ξενοδοχείου! Και εξαφανίστηκε τη στιγμή που συνειδητοποιήσαμε τι καιρός επικρατούσε έξω! Η ασταμάτητη βροχή και το χαλάζι προκάλεσαν μια γενικότερη αναστάτωση και ανησυχία καθώς αναγκαστικά έπρεπε να επέλθουν αλλαγές στο πρόγραμμα της ημέρας.

1η επίσκεψη – Βουλή.
Μετά από μια ανυπόφορη καθυστέρηση μπήκαμε στη Βουλή όπου μας ενημέρωσαν ότι εκείνη τη στιγμή βρισκόταν σε εξέλιξη μία συνεδρίαση την οποία θα μπορούσαμε να παρακολουθήσουμε. Ένα ακόμα αναπάντεχο γεγονός προκάλεσε μια γενικότερη σύγχυση και η παρακολούθηση της συνεδρίασης πήρε παράταση! Συγκεκριμένα, μια καθαρίστρια ενώ καθάριζε εκείνη τη στιγμή την οροφή της αίθουσας δέχτηκε χτύπημα λόγω του δυνατού χαλαζιού, το οποίο κατά συνέπεια έσπασε το τζάμι και προκάλεσε την πτώση της. Ευτυχώς η πτώση ήταν ανώδυνη αλλά η ρετσινιά μας έμεινε ως το γρουσούζικο σχολείο! Για να μην τα πολυλογώ, μετά από την ξενάγηση στους χώρους της Βουλής και την live παρακολούθηση μιας ενδιαφέρουσας λεκτικής διαμάχης στην αίθουσα των συνεδριάσεων αποχωρήσαμε για το ξενοδοχείο, αναβάλλοντας τις ξεναγήσεις μας στα διάφορα μουσεία. Η μέρα έμεινε ανεκμετάλλευτη αλλά η γενικότερη μονοτονία μετατράπηκε σε ζωντάνια κατά την επίσκεψή μας στο καινούργιο μουσείο της Ακρόπολης. Το νέο Μουσείο Ακρόπολης είναι ένα αρχαιολογικό μουσείο επικεντρωμένο στα ευρήματα του αρχαιολογικού χώρου της Ακρόπολης των Αθηνών. Κτίσθηκε για να στεγάσει κάθε αντικείμενο που έχει βρεθεί πάνω στο βράχο της Ακρόπολης και στους πρόποδές του, καλύπτοντας μια ευρεία χρονική περίοδο από τη Μυκηναϊκή μέχρι τη Ρωμαϊκή και Παλαιοχριστιανική Αθήνα, ενώ ταυτόχρονα βρίσκεται πάνω στον αρχαιολογικό χώρο Μακρυγιάννη. Στο Μουσείο δεσπόζουν η ζωφόρος του Παρθενώνα, οι Καρυάτιδες του Ερεχθείου και τα διάσημα γλυπτά της αρχαϊκής εποχής και του χρυσού αιώνα του Περικλέους τα οποία μας τράβηξαν το ενδιαφέρον ενώ παράλληλα η γενικότερη εξωτερική και εσωτερική όψη του μοντέρνου αυτού μουσείου προκάλεσε τον έντονο θαυμασμό μας.

Μετά την περιήγησή μας στο Μουσείο της Ακρόπολης, είχαμε στη διάθεσή μας ένα 2ωρο για να το εκμεταλλευτούμε όπως εμείς επιθυμούμε! Ωστόσο, το γεγονός ότι ψιχάλιζε μας περιόριζε λίγο στην εξόρμησή μας αυτή! Βόλτες στη Πλάκα και στο Μοναστηράκι, ψώνια στην Ερμού και ένας ζεστός καφές στα Starbucks ήταν ό,τι πρέπει για να ολοκληρωθεί η, αν μη τι άλλο, κουραστική μέρα! Με την επιστροφή μας στο ξενοδοχείο, ακολούθησε μπάνιο, ύπνος, ξεκούραση και προετοιμασία για ένα καλλιτεχνικό βράδυ που μας περίμενε! Στις 20:30, αφού συγκεντρωθήκαμε όλοι στη reception του ξενοδοχείου, ξεκινήσαμε για το θέατρο. Θα παρακολουθούσαμε την θεατρική παράσταση «Κατάδικός μου», στην οποία συμμετείχαν αξιόλογοι και κατ'εξοχήν κωμικοί ηθοποιοί όπως η Ελένη Ράντου! Το ταλέντο των ηθοποιών, η ενεργητικότητά τους καθώς και η ικανότητά τους να μας κάνουν να γελάμε είχε ως αποτέλεσμα να απολαύσουμε την παράσταση και να φύγουμε με τις καλύτερες εντυπώσεις! Αν και μείναμε με το παράπονο που δεν βγήκαμε φωτογραφία με τους ηθοποιούς στο τέλος της παράστασης, περάσαμε μια όμορφη βραδιά αλλά ενδόμυχα υπήρχε και ένα αίσθημα ανησυχίας. Το αίσθημα αυτό μας δημιουργήθηκε από το διάλειμμα της παράστασης όπου ένα παιδί δεν ένιωθε καλά ενώ ο πόνος στην καρδιά του προκάλεσε την αποχώρησή του από το θέατρο με τη συνοδεία κάποιων καθηγητών και τη μεταφορά του στο νοσοκομείο. Όπως καταλαβαίνετε, οι αναποδιές μας ακολουθούσαν συνεχώς! Με την άφιξή μας στο ξενοδοχείο, οι ξενύχτηδες της παρέας πρότειναν να παραγγείλουμε πίτσες ενώ αυτή ήταν μια καλή ευκαιρία να περιμένουμε και την επιστροφή του Κώστα από το νοσοκομείο. Οι πίτσες καταβροχθίστηκαν σε δευτερόλεπτα και μετά το φαΐ όπως είναι φυσικό ξεκίνησαν τα χασμουρητά!!

Ο Κώστας, μετά από εξονυχιστικούς ελέγχους και άριστη εξυπηρέτηση, επέστρεψε νωρίς το πρωί στο ξενοδοχείο κουρασμένος αλλά νιώθοντας καλύτερα. Μετά από ένα ακόμα πολυτελές πρωινό και έχοντας ετοιμάσει τις βαλίτσες μας, συγκεντρωθήκαμε όλοι στη reception. Η διάχυτη αίσθηση στενοχώριας ήταν εμφανής! Πριν τραβήξουμε ωστόσο, το δρόμο για Καβάλα κάναμε μία στάση στο "The Mall". Η διάθεσή μας σαφώς άλλαξε μόλις αντικρίσαμε το μεγάλο πολυκατάστημα! Αμέτρητα μαγαζιά με όλα τα είδη, μοντέρνα café και πολυτελή εστιατόρια απέσπασαν από τη πρώτη κιόλα στιγμή την προσοχή μας! Και μετά από μια όμορφη περιπλάνηση στο The Mall έπρεπε αναγκαστικά να ξεκινήσει ο δρόμος για την επιστροφή...

Η επιστροφή αποδείχτηκε παραδόξως πολύ διασκεδαστική και οι ώρες πέρασαν χωρίς να το καταλάβουμε! Αναμνηστικές φωτογραφίες, χαμόγελα, παιχνίδια, χορός και τραγούδι! Δεν άργησαν και οι πρώτες στάσεις για ανεφοδιασμό καθώς ήταν και μια ευκαιρία να ξεπιαστούμε. Οι υπναράδες της παρέας δεν άργησαν να... παραδοθούν στην «αγκαλιά του Μορφέα» ενώ κάποιοι προτίμησαν να χαλαρώσουν ακούγοντας μουσική. Οι πιο ορεξάτοι προτίμησαν να μην αφήσουν ούτε ένα λεπτό ανεκμετάλλευτο γι' αυτό ξεκίνησαν τα παιχνίδια! Ένας...«ψυχίατρος» φυσικά δεν μπορούσε να λείψει από την ευχάριστη αυτή παρέα!! Η πρόταση της Κ. Τσιμηρίκα προσέλκυσε αρκετούς ανυποψίαστους «ψυχιάτρους» που επιθυμούσαν να μάθουν πώς επιτέλους παίζεται αυτό το ξεκαρδιστικό παιχνίδι! Ωστόσο, σε κάποιους (βλέπε Θ. Λασκαρίδη) δεν βγήκε και σε καλό αυτό το παιχνίδι.. παρά τρίχα να λέμε που δεν θα ξαναπεράσει από την Β'Λυκείου!! Το γεγονός ότι καθόταν δίπλα στη Κ. Τσιμηρίκα κατά τη διάρκεια αυτού του παιχνιδιού επιβάρυνε τη θέση του διότι στο συγκεκριμένο παιχνίδι, αυτός που αναλαμβάνει το ρόλο του ψυχιάτρου (ο οποίος φυσικά είναι και αυτός που δεν γνωρίζει το παιχνίδι) πρέπει μέσα από ερωτήσεις να καταλάβει ποιο είναι το κοινό στοιχείο που ενώνει τους παίχτες! Βέβαια, το μυστικό της όλης υπόθεσης είναι ότι ο κάθε παίχτης απαντά στην ερώτηση του ψυχιάτρου με βάση τα χαρακτηριστικά του διπλανού του! Και το γέλιο ξέσπασε φυσικά από το γεγονός ότι ο Λασκαρίδης καθόταν διπλα στη Κ. Τσιμηρίκα και...έδινε δικές του υποθετικές απαντήσεις!!

Η διαδρομή κυλούσε πάρα πολύ ευχάριστα! Είχαμε ξεχάσει ότι ο δρόμος που διανύαμε ήταν ο δρόμος της επιστροφής και ότι σε λίγες ώρες θα ξαναγυρνούσαμε στην καθημερινότητά μας. «Σε μιάμιση ώρα φτάνουμε Καβάλα» ακούστηκαν τα λόγια του Κ. Πετροδημόπουλου και σαν να συννέφιασαν τα όμορφα, χαμογελαστά και γεμάτα ζωντάνια πρόσωπά μας.. Όμως δεν πτοήθηκε το ηθικό μας! Τουναντίον, μέχρι και τη τελευταία στιγμή προσπαθήσαμε να την κάνουμε να θυμίζει αξέχαστη! Ένα φοβερό karaoke ήρθε να ολοκληρώσει αυτή την περιπετειώδη, κουραστική αλλά πραγματικά αξέχαστη εκδρομή!
...21:00 Άφιξη στη Καβάλα. Τα ανυπόμονα και γεμάτα ανακούφιση πρόσωπα των γονιών μας μάς έκαναν να νιώσουμε επίσης μια ανακούφιση και μια μικρή θλίψη για μια εκδρομή που πέρασε τόσο γρήγορα.. Ακόμα θυμάμαι τα λόγια των γονιών το πρωί της αναχώρησης.. «Καλά να περάσετε και να προσέχετε». Και τώρα.. τα ίδια λόγια αλλά...σε μορφή ερώτησης ήρθαν να μας θυμίσουν τις όμορφες στιγμές που περάσαμε, τα αναπάντεχα περιστατικά, τις περιπέτειες, τα γέλια, τα παιχνίδια, τους χορούς και τα τραγούδια! Φυσικά, ένα μεγάλο ευχαριστώ και μπράβο αξίζουν οι φανταστικοί συνοδοί μας, οι οποίοι έκαναν ό,τι καλύτερο μπορούσαν ώστε να μείνουμε όλοι ευχαριστημένοι! Και τι είναι αυτό που μας έμεινε από αυτή την εκδρομή; Ήταν μια εκδρομή που δημιούργησε νέες φιλίες, μέσα από τις αναποδιές που μάς συνέβησαν ήρθαμε όλοι πιο κοντά ενώ παράλληλα δεν χάσαμε το γέλιο μας ούτε μια στιγμή!

Επιμέλεια:   Μοσχοπούλου Κωνσταντίνα